God aan mijn kant

Onder christenen is Israël een hot issue. Zeker nu! Met al het geweld en de vicieuze cirkel waarin Israël en de Palestijnen in verzeild zijn geraakt. Het is wat, om te midden van al dat gedoe, een Israël-zondag te houden in de kerk? Dat lokt felle discussies uit en leidt vaak tot scheiding van wegen. We kunnen er blogs, avonden en conferenties mee vullen. Vaak in de veronderstelling dat God daar heel blij mee is.

Gebed

Maar eerlijk is eerlijk, God vraagt ons heel simpel om te bidden voor de vrede van Jeruzalem.
Hij vraagt niet welke mening we hebben over de conflicten daar;
Hij vraagt niet of we in voor en tegens willen denken;
Hij vraagt niet eens of we ons met hen willen bemoeien.
Hij vraagt alleen of we willen bidden!

Dat vind je onder andere in Psalm 122, vers 6 en 7, waar staat:

Vraag om vrede voor Jeruzalem: ‘Dat rust hebben wie van je houden, dat vrede heerst binnen je muren en rust in je vesting.’

Waarom bidden?

In gebed verenigen we ons met God en zijn grote verlangen rust en vrede te brengen op deze aarde. En dat begint bij Hem thuis, in het land dat Hij zijn land noemt, in Jeruzalem. Een stad met de roeping een plek van vrede te zijn voor alle volken.
In gebed belijden we ook dat wij geen oplossing hebben voor alle menselijke, politieke en territoriale problematiek die zich rond Jeruzalem afspeelt.
In gebed wordt ook de liefde voor de volkeren in ons opgewekt en aangewakkerd, want in gebed scharen we ons als het ware achter het verbond dat God met zijn land en met zijn volk heeft gesloten. Een verbond dat God met Abraham heeft gesloten en waarvan het mission-statement zegen voor alle volkeren inhoudt.

Zegen

Het is een simpele conclusie: als Israël gezegend wordt, wordt de gehele wereld gezegend. Dat maakt vandaag tot een unieke dag welke in zo'n 100 landen gehouden wordt en waaraan meer dan 100.00 kerken deelnemen.