Leven vanaf het verzoendeksel
Wij luisteren nogal egoïstisch
Je hoort een preek en je denkt “Ja, dat is volledig voor mij!” Een heerlijke reactie en volledig gegrond. Je hoort een preek en je denkt “Ja, dat is volledig voor mij! EN ik ga dat ook doen!” Dat laatste gebeurt maar heel langzaam. Meestal moet ons iets twee, of drie keer worden verteld. Wij luisteren nogal egoïstisch.
Als iemand over vriendschap spreekt, dan denken wij liever over hoe anderen goede vrienden voor ons kunnen zijn, dan dat wij een goede vriend voor ontrouwen zijn.
Als iemand over liefde spreekt, dan denken wij liever over hoe anderen ons dienen lief te hebben, dan dat wij mensen gaan liefhebben, waarmee wij nu juist moeite hebben.
En dat gaat op voor onderwerpen zoals eenheid, barmhartigheid, trouw, geduld, genade enz.
Gelukkig maar, dat God troont op het verzoendeksel, dat op de ark van het verbond lag. En niet op de wet, staf en het manna; die lagen in de ark van het verbond afgesloten van de buitenwereld door het verzoendeksel.
Het zou er slecht voor ons uitzien als er geen verzoendeksel was, want de wet veroordeelt ons handelen. Nee, gelukkig mogen wij God kennen vanaf een verzoendeksel.
Maar leven wij zelf ook vanaf een verzoendeksel?
Allereerst naar onszelf - kunnen we onszelf zien door Gods genade?
Dan naar elkaar - kunnen we elkaar zien door Gods genade?
En dan de wereld - kunnen we de wereld zien door Gods genade?
We willen het allemaal wel en het is ook een proces van leren. Leren het leven om je heen te zien vanaf de plaats waar onze Vader ook naar ons kijkt. En begrijpen dat God tot ons spreekt vanaf het verzoendeksel en vraagt naast Hem plaats te nemen en Hem daarin te volgen.
Dan zal Ik u daar ontmoeten en van boven het verzoendeksel, van tussen de twee cherubs, die zich op de ark van de getuigenis zullen bevinden, zal Ik met u spreken over alles wat Ik u voor de Israëlieten gebieden zal.
- Exodus 25 : 22